Czas przeszły dokonany i zupa marchewkowo-soczewicowa.

Wczoraj wieczorem popijając herbatę i oglądając totalne głupoty w telewizji uświadomiłam sobie, że zaczynam się dobrze czuć w naszym nowym mieszkaniu. Ma niezliczoną ilość wad, podłoga jest tak nierówna, ze za każdym razem jak wychodzę z kuchni czuję się jakbym schodziła z górki, jeden pokój to ciągle magazyn z nierozpakowanymi pudłami i panuje tu nieustannie większy lub mniejszy bałagan. Nie zważając na to powiesiłam kilka obrazków, zapaliłam świeczki i...poczułam się jak w domu. Chyba nareszcie zamknęłam za sobą pewien etap w życiu i chociaż to co przede mną jest nadal jedną wielką niewiadomą, wiem, że jestem tu nie bez powodu.
A dziś ochoczo zabrałam się za ćwiczenie gramatyki języka francuskiego, zaczynając od czasu przeszłego. Jak tylko opanuje go do perfekcji, reszta będzie już znacznie prostsza;)

Postanowiłam też zrobić zupę wzmacniającą marchewkowo-soczewicową. Inspiracją dla niej był ten przepis. Troszkę go jednak zmodyfikowałam.
Zupa wyszła pyszna, ale szczerze mówiąc wolałabym, żeby była z czerwoną soczewicą (której nie mogłam tu znaleźć i zastąpiłam zieloną).

Skladniki:
4 średnie marchewki pokrojone w plasterki
1 cebula posiekana
1 ząbek czosnku posiekany
1,2 litra wywaru warzywnego
4 łyżki puree z pomidorów
200 g soczewicy zielonej
1/2 szklanki mleka
4 łyżki oliwy
1 łyżka masła
sól, pieprz

W garnku na rozgrzanej oliwie z masłem podsmażyłam cebulę z czosnkiem. Dodałam marchewkę i podsmażyłam kolejne kilka minut, od czasu do czasu mieszając. Dodałam soczewicę i podsmażyłam jakieś 3 minuty. Zalałam bulionem, dodałam passatę pomidorową, sól i pieprz. Gotowałam pod przykryciem jakieś 35-40 minut, aż soczewica i marchewka stały się miękkie. Zmiksowałam. Dodałam mleka dla uzyskania lepszej konsystencji. Doprawiłam solą i pieprzem. Zupa wyszła gęsta, jeśli wolicie, żeby była rzadsza, dodajcie więcej bulionu.